donderdag 1 maart 2012

It has begun! - En nu dus voor echt. Echt waar*

Onze eerste ODSsamenkomst is achter de rug. Voor mij is nu dus ook - mentaal gezien - écht begonnen. Mezelf kort voorstellen aan de mede ODSers (Wendy en Liens), onze trainer/begeleider/beul, Jan en onze "manager" Pieter. Pieter is niet écht onze manager, hij is een student sportkot die sportmanagement studeert en - onder andere - ODS als schoolproject heeft. Daarbij, échte managers dragen een overjas.

Wendy en Liens hebben beiden een vriend/echtgenoot (details weet ik niet juist meer) die al zeer intensief bezig is met triatlon, en nu was het dus aan hen om ook de stap te zetten. Ge zoudt dan toch denken, die hebben thuis al ene zitten die dat doet, ze weten hoe zwaar dat is, die beginnen daar nooit van hun leven aan. Neen, toch niet. Ondanks dit, twee toffe madammen. Ter info: Jan en Pieter, jullie waren ook héél tof. Alleen klinkt dat zo fout om dat tegen andere mannen te zeggen. Maar toch: Jan en Pieter, ik ben blij dat jullie in mijn team zitten. Klinkt al heel wat beter.

Voor diegenen voor wie het nog niet duidelijk zou zijn, ik ben overduidelijk het zwakke broertje van de ODSfamilie. Ik heb namelijk twee grote zussen die al duatlons doen, hapkido (het is een gevechtssport en ze heeft een zwarte gordel. Opnieuw, gedraag Tristan!), kinderen op de wereld hebben gezet... Al zware sportieve inspanningen hebben geleverd, om het kort samen te vatten. En daar sta ik dan tussen. Ze konden nog juist een lachje onderdrukken toen ze mij voor de eerste keer zagen denk ik.

Aan de logistieke omkadering van de VTDL zullen mijn prestaties alvast niet liggen. We hebben een fietsbroek (met bretellen) en een shirt met korte en een met lange mouwen gekregen. Alles gloednieuw en duidelijk herkenbaar. Haja, wij zijn de zwemmende/fietsende/lopende uithangborden van ODS, we moeten er een beetje goed uitzien, nietwaar. En verder kregen we ook nog een drinkbus met de bijhorende sportdrank in zakjes. Of was het nu dorstlesser? Of misschien toch energiedrank? Soit, Jan zal het ons nog wel eens opnieuw uitleggen.

Nu, als jullie dachten dat een spannende joggingsbroek of een fietsbroek ongeveer het meest foute is wat je als man kan dragen, think again. Het "kledingsstuk" in kwestie heet een tri-suit. Bedoeld om mee te zwemmen, fietsen én lopen (vandaar de "tri" in tri-suit). Maar alweer veel en veel te strak. Ik heb daar dus de hele tijd mijne buik moeten intrekken om toch maar een beetje convenabel over te komen.

Maar toch, very nice, onze éigen ODSpakjes. Maar het mes snijdt natuurlijk wel langs twee kanten: langs de ene kant zullen de mensen nu ook zien: dat zijn ODSers, die beginnen er nog maar pas mee, daar mogen/moeten we compassie mee hebben. Langs de andere kant zullen er ook mensen denken: dat zijn ODSers, die krijgen goede begeleiding, dus die moeten wel een beetje kunnen presteren. Bij deze een warme oproep om mij in de eerste groep onder te delen.

Onze eerste training dan: een loop- en zwemtraining. Lopen: tja, ik doe dat nog maar 30 jaar, ik zal dat toch wel goed doen zeker? Een paar kleine opmerkingetjes - een voet die wat uitzwaait blijkbaar en een redelijk op en neer gaande beweging tijdens het lopen, maar verder dus niets speciaals op te merken. Gracieus als een gazelle zou ik zelfs zonder enige zin voor overdrijving durven te beweren.

Zwemmen dan. Tja, waar begin ik? Ik ben niet verdronken. Ik denk dat we dan ongeveer al mijn sterke punten hebben gehad. Mijn slag komt overeen met die van iemand die een broodrooster aan het repareren is. Maar dan wel vergat om eerst de stekker uit te trekken. En mijn ligging in het water komt ongeveer overeen met die van Buckingham Palace. Jan en Pieter hebben alvast hun plezier gehad om mij overal in bij te sturen. Dan staan ze u langs de kant op te wachten met een lijst van de verschillende punten die ge verkeerd doet. Het enige probleem is dat ik, nadat ze aan de derde bladzijde moesten beginnen, alweer vergeten was wat ze op die eerste twee pagina's tegen mij zeiden. En dan moesten er nog vijf bladzijdes volgen!

En om alles nog wat erger te maken kreeg ik last van krampen. Eerst enkel wanneer ik met zwemvliezen aan moest zwemmen, en dan nog maar enkel in mijn tenen. Maar tegen het einde van de training schoot het recht in mijn kuiten, wat verder zwemmen helemaal onmogelijk maakte. Gelukkig was de training toen ook ook al ver gedaan.

Volgens Jan en Pieter zouden die krampen het gevolg zijn geweest van uitdroging en de opeenvolging van twee activiteiten op redelijk korte tijd. Dikke kwatch volgens mij. Mijn lichaam is ondertussen al volledig ingesteld op een triatlon. En nu wisselden zij de volgorde (eerst lopen, dan zwemmen) met als gevolg dat mijn lichaam daar tegen protesteerde. En dan zoeken zij natuurlijk zo'n zwakke uitvluchten. Ik had een half zwembad uitgedronken! Uitdroging... waar blijven ze het toch halen?

Desalniettemin, een zeer geslaagde eerste kennismaking. We wachten nu allemaal vol ongeduld op de trainingsschema's van Jan en ik kijk alvast uit naar onze nieuwe bijeenkomst.

Misschien ook dat Pieter tegen dan een echte managersjas heeft?


*Deze keer is "echt" zonder aanhalingstekens. Allez ja, de "echt" hier nu juist aan het begin van de zin en die wat in deze zin gebruikt worden zijn ook met een aanhalingsteken, dat wéét ik. Maar kom, we wijken af. Ik doelde dus op de "echt" (ook hier aanhalingstekens) in de hoofding. De reden voor deze door mij gemaakte nuance kan je hier opnieuw lezen.

2 opmerkingen:

  1. Ik zou eens wat Magne-Pure nemen; een top product van Pharco. Magnesium helpt écht tegen krampen. Tijdens een fysieke inspanning gebruikt je lichaam meer Magnesium dan gewoonlijk. + Als je vochtafdrijvende dranken drinkt, in jou geval vooral alcohol :p , dan wordt dit nog een graadje erger. Ik kan je wel eens wat stalen bezorgen als je wilt. Vraag maar aan Brutin, die neemt dat al jaren!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tiens, ne goeie kameraad van mij heeft mij in een grijs en ver verleden nochtans MagDyn aangeraden als zijnde hét topproduct op de markt...

      Verwijderen