Mannen die fietsen haten*

Gisteren begon mijn dag al goed. Het alarm van mijn gsm stond verkeerd ingesteld. Gelukkig werd ik spontaan wakker om 7h12 en kon ik zo de schade toch nog beperken. Opgestaan, boterhammetjes gesmeerd, nog eentje voor op de trein en we waren vertrokken. Fiets losmaken, en de garage uitfietsen. Man, mijn gat doet nog zeer van dat fietsen van zondag!

En toen begon de miserie dus...  Ik viel ineens stil. Ongelofelijk veel kracht uitoefenen om toch maar de oprit uit te kunnen rijden en nog stilvallen halverwege. Neen, het lag deze keer echt niet aan mijn gebrek aan conditie. Mijn fiets aan een kort onderzoek onderworpen, niets speciaals te zien. Dan toch maar verder fietsen, stampen op die pedalen. Werd ik daar toch niet bijna tot spijs gereden door een vuilniskar zeker! Gewoon even naar rechts afslaan zonder in zijn spiegels te kijken. Moet kunnen. Hard geroepen, zijn collega zag mij dan toch. En blijkbaar konden ze het alsnog in hun hart vinden om te remmen en mij door te laten. Altijd fijn als ge u 's morgens vroeg al moogt opjagen. Makes you feel alive!

Soit, maar verder fietsen. Valt mijn ketting er toch wel niet af zeker! Maar kom, dat kunnen we nog wel snel zelf even oplossen. Inderdaad, een ketting die er af is gevallen kan ik er zonder problemen terug opleggen. Alleen, als die ketting zich vakkundig heeft vastgedraaid tussen het achterste tandwiel en het kader van mijn fiets zitten we natuurlijk met een heel andere situatie. Sleuren, trekken, vloeken. Niets hielp, het kreng bleef gewoon klemvast zitten.

Ideetje. Ik ga dat kogelvrije beugelslot (ze gaan mijne fiets geen tweede keer pikken, dat ik het u zeg!) gebruiken om die ketting los te wrikken. Ja lap. Moet ik met mijn smerige handen toch wel mijn broekzak ingaan om die sleutel te pakken zeker? Oef, gelukt, geen smeer op mijn broek. Met dat beugelslot de ketting dan toch losgekregen. Net zoals dat spatbordachtige gedoe dat rond de ketting hangt overigens. Ketting er terug opgelegd, het fietsje op en dan snel snel naar het station.

Tristan, kalf! Wat hebt ge nu gedaan! Waarom steekt ge in godsnaam die sleutels terug in uw zak? Ge hebt die dadelijk terug nodig om uwe fiets op slot te doen! Moet uw broek echt smerig zijn misschien? Pff en dat fietsen dat gaat maar niet vooruit. Tiens, ruikt dat hier nu ineens naar verbrand rubber? Ok, de oorzaak van het traag fietsen is blijkbaar gelinkt aan die stank. Om de een of andere reden schuurde mijn achterband tegen mijn fietskader. Een stevige trap tegen de band en alles was weer in orde. En we waren terug vertrokken op volle snelheid. Mijn trein toch nog op tijd kunnen nemen. Hihaa!

's Avonds na de les dan mijn fiets terug genomen (voor de verandering stond ze er nog!) en naar huis gefietst. De garage ingereden, fiets opnieuw gestald, slot er terug op. Om dan tot de vaststelling te komen dat het slot nog smerig was van deze morgen. En mijn handen nu dus terug ook.

De Fietsgod heeft ne serieuze pik op mij, dat ik het u zeg.

Om alsnog met een positieve noot te eindigen: mijn krant was gisterenmorgen op tijd geleverd.

*Vrij naar: http://nl.wikipedia.org/wiki/Mannen_die_vrouwen_haten_(boek)