zondag 4 maart 2012

Stipheid. We werken eraan, elke minuut.*

OK, handen in de lucht. Hoeveel onder jullie weten dat een Rail Pass kan vervallen? Niemand? Mooi zo, ik wist dat namelijk ook niet.

Tot vandaag. Met de trein naar Gent om daar op stap te gaan met de lokale dochterafdeling van de Phil Kevinfanclub. Zoals gewoonlijk ons weer goed geamuseerd, pinten gedronken, het nodige veldonderzoek gedaan naar de Wet Noelmans-O., en dan na herhaaldelijke bevestigingen, uit miserie nog maar wat meer pinten gedronken. Enige minpuntje was dat de avond/nacht wat in mineur eindigde omdat we hem niet hebben afsloten met Bokkenschieten. Maar verder geen opmerkingen over de door onze Verantwoordelijke Achtergestelde Gebieden in Oost- en West-Vlaanderen georganiseerde activiteiten. Volgende keer misschien wel een andere DJ regelen.

's Morgens dan ontbeten en hop, de trein op. Via een omweg langs Jette dan toch geraakt in Brussel en aldaar overgestapt naar Vilvoorde.

En dan begon dus de miserie. Er was in Brussel-Noord blijkbaar een heikneuter opgestapt met een speciale missie, die overduidelijk op zijn hesje gedrukt stond: “ticketcontrole”. Vergezeld door twee gorilla's van Securail, die op strategische plaatsen waren kaalgeschoren, om ze toch maar enigzins menselijk over te laten komen. De banaan die een van beiden opat hielp natuurlijk niet echt voor mijn beeldvorming.

Eerste vraag die mij dan door het hoofd schiet: “Tiens, ticketcontrole. Wat doet een conducteur dan weer juist?” Vond ik overigens wel een grappige opmerking mijnentwege. (Grijns) Kaartje klaarhouden, dieje mens moet ook zijn werk doen. Op een zondag dus. Waar zitten dat soort van mensen de rest van de week, vraag ik mij dan af. Misschien in zijn hutje op de hei?

En dieje gebuisde facteur onderwerpt dus elk kaartje individueel aan een forensisch onderzoek. Tegen het licht houden, er eens aan ruiken, er een stukje afbijten om te kijken of het wel de juiste papiersoort is, controleren op vingerafdrukken. En om de controle dan af te ronden doet hij nog snel eerst zijn horloge uit, daarna rubberen handschoenen aan en moogt ge eventjes vooroverbuigen terwijl uw broek en onderbroek op uw enkels hangt. “Eventjes ontspannen en rustig blijven ademhalen” zegt hij ondertussen om u op uw gemak te stellen. Ik kan alleen maar hopen dat hij de beleefdheid heeft om bij elke nieuwe reiziger een nieuwe handschoen te gebruiken. Hoezo, ge zit zonder handschoenen!?

“Mijnheer, heeft u uw identiteitskaart bij?” Vreemd, ik geef toch geen GoPass af zodat ze mijn leeftijd eventueel moeten controleren. Ik geef hem af en vraag hem wat er scheelt. “Uw vervoersbewijs is vervallen mijnheer.” Huh? Vervallen? Is dat niet zoals suiker en rijst, dat ge dat ongeveer eeuwig kunt gebruiken, zolangs als ge het maar op een koele en donkere plaats bewaart? Niet dus. Eén jaar blijkbaar. En daarnaast: “vervoersbewijs”? Really? Welke normale mens zegt er in godsnaam “vervoersbewijs”?

“Euhm mijnheer, ik heb wel een treinabonnement van Brussel naar Vilvoorde, mag ik dat dan niet gebruiken?” “Neen, sorry mijnheer, u heeft dit vervallen vervoersbewijs nu gebruikt. Dat is dan €21,50.”

WHAT THE FUCK!? Kerel, stop toch met zo ne potloodzuiger te zijn! Ik héb een abonnement. Ik héb het nù in mijne jaszak steken. Als ge wilt kom ik het zelfs hoogstpersoonlijk daar steken waar de zon nooit schijnt. Met of zonder horloge rond mijn pols, moest dat uw ding zijn. Ik besef wel dat het een zeer zware inspanning is om mijn identiteitskaart uit uw bakje te trekken en te doen alsof er niets gebeurd is. En dat gij als “superconducteur” zoiets niet met uw geweten in overeenstemming kunt brengen. Maar kom, een beetje serieus blijven he.

Soit, bovenstaande conversatie speelde zich dus af in mijn hoofd. Ondertussen probeerde ik nog aan te dringen om toch maar mijn abonnement te aanvaarden, maar neen, dossier 004QQZ$%]cosinus=:/+CLL73 was al aangemaakt. Altijd fijn om als een nummer beschouwt te worden.

“Dat is dan €21,50”

Maar nu zit ik dus met een dilemma. Want ja, al die vorige keren dat mijn kaartje gewoon geknipt is geweest en niemand iets gezegd heeft, ben ik natuurlijk mooi, zij het volledig onbewust, de dans ontsprongen. Maar waarom hoor ik dit eigenlijk nù pas? Waarom hebben al die andere kaartjesknippers mij dan gewoon doorgelaten? Is de opleiding van conducteur dan zo verschillend van die van “superconducteur”? De ene kan schrijven en de andere kan lezen, zoiets?

En wat met al die keren dat ik gewoonweg niét werd gecontroleerd? Ik snap direct dat die treinconducteurs vervroegd met pensioen willen. Met al dat werk dat ze altijd moeten doen. Alleen moet dat werk volgens mij achter gesloten deuren gebeuren, ver weg van alle treinreizigers. Want ja, waar waren ze al die keren?

Vandaar mijn voorstel aan de NMBS om mij bij deze mijn kaart terug te bezorgen. Ik zal hen dan zeggen hoe laat ik de welbepaalde treinen heb genomen en dan kunnen zij de conducteurs in kwestie aanspreken en vragen a. waarom  Tristan niét is gecontroleerd op al die treinritten. Een systeem van wereabouts voor de conducteurs als het ware. Waar waart ge en wat waart ge aan het doen, iets in die aard. En b. waarom is Tristan al die keren met de trein kunnen reizen en heeft er niemand hier er een opmerking over gegeven en gewoon zijn kaartje geknipt? Daar wordt een nummer op mijn kaart gedrukt wanneer dat geknipt wordt, dus onderwerp die conducteur dan maar aan een test om te kijken of hij niet aan dyscalculie lijdt. Voor deze inspanningen wil ik dan natuurlijk wel een billijke vergoeding van €21,50.

Maar kom, ik zal maar niet van mijne nek maken zeker? Want ik ken dat, dan smeren ze mij nog eens een boete aan mijn broek omdat ik al die andere keren ben zwart gereden en dan ben ik nog verder van huis. Langs de andere kant, niet betrapt is niet strafbaar, toch?


*http://www.nmbs.be

Geen opmerkingen:

Een reactie posten