Zwemmen... Het onderdeel waar ik dus ongelofelijk tegen op zie. En het komt dan nog als eerste van de drie... Wacht, wààrom wilde ik ook alweer een triatlon gaan doen?
Waarom ik er zo tegen op zie? Twee redenen eigenlijk: één omdat ik het gewoonweg niet kan. Dat op zich lijkt mij alvast een zeer goede reden. Na een baantje heb ik meer weg van een verzopen waterkieken dan een echt waterkieken dat door een ander pestkopwaterkieken met zijn hoofd te lang onder water werd gehouden.
En twee... nee, ik denk dat we alles zo ongeveer hebben gehad.
Maar vermits het mijn zwakste punt is, moet er dus ook het hardste aan gewerkt worden. Met als gevolg dat ik dus twee à drie keren per week in het zwembad lig te plonsen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel degelijk gemotiveerd ben om te gaan zwemmen, maar mijn lichaam beperkt mij hier te zeer in. Na een keer over en weer gezwommen te zijn lijkt het wel alsof mijn hart uit mijn kas klopt en mijn armen eraf vallen. Blijkbaar is dat laatste een goed teken, want ge moet uw armen zoveel mogelijk gebruiken en uw benen sparen want die gaat ge nog genoeg nodig hebben bij het fietsen en het lopen. Ah ja, dat is juist, dat moet ik ook nog doen. Nà dat zwemmen. Er vlak na. Op een en dezelfde dag.
Waar ben ik in godsnaam aan begonnen. En waarom eigenlijk weeral?
*Deel drie heeft langer op zich laten wachten als ik dacht. Deel 1 en 2 zijn hier terug te vinden.
Waarom ik er zo tegen op zie? Twee redenen eigenlijk: één omdat ik het gewoonweg niet kan. Dat op zich lijkt mij alvast een zeer goede reden. Na een baantje heb ik meer weg van een verzopen waterkieken dan een echt waterkieken dat door een ander pestkopwaterkieken met zijn hoofd te lang onder water werd gehouden.
 |
| Australische eend. |
En twee... nee, ik denk dat we alles zo ongeveer hebben gehad.
Maar vermits het mijn zwakste punt is, moet er dus ook het hardste aan gewerkt worden. Met als gevolg dat ik dus twee à drie keren per week in het zwembad lig te plonsen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel degelijk gemotiveerd ben om te gaan zwemmen, maar mijn lichaam beperkt mij hier te zeer in. Na een keer over en weer gezwommen te zijn lijkt het wel alsof mijn hart uit mijn kas klopt en mijn armen eraf vallen. Blijkbaar is dat laatste een goed teken, want ge moet uw armen zoveel mogelijk gebruiken en uw benen sparen want die gaat ge nog genoeg nodig hebben bij het fietsen en het lopen. Ah ja, dat is juist, dat moet ik ook nog doen. Nà dat zwemmen. Er vlak na. Op een en dezelfde dag.
Waar ben ik in godsnaam aan begonnen. En waarom eigenlijk weeral?
*Deel drie heeft langer op zich laten wachten als ik dacht. Deel 1 en 2 zijn hier terug te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten