vrijdag 26 april 2013

Sporting a 'stache*

 
Quizvraagje: wat hebben Nigel Mansell (F1-piloot), Lorenzo Staelens (voetballer), professor Gobelijn (Jommeke), Philippe Albert (nog een voetballer), Fritz Carlos (Foofur), David Seaman (een keeper voor de verandering), Lambik (Suske&Wiske), Don Diego de la Vega (Zorro), The Hulk Hogan (WWF) en Tom Selleck (Magnum) met elkaar gemeen?

Buiten het feit dat deze al dan niet fictieve personen redelijk groot waren tijdens mijn jeugdjaren - ik interpreteer mijn "jeugd" redelijk ruim. Net zoals "groot zijn" trouwens - zijn ze ook de trotse bezitter van een snor. Of dat waren ze althans in mijn jeugdjaren, daar kunnen ze zelf ondertussen al verandering in hebben gebracht.

Nu, zelf heb ik nooit de behoefte gevoeld om een snor te laten staan, gewoon omdat ik dat vrij belachelijk vind. Ieder zijn ding zeg ik maar, een snor vind ik er persoonlijk los over. Ofwel een volledig glad geschoren gezicht, ofwel een baard(je). Maar alles wat er tussen in ligt vind ik niet echt logisch. Allez ja, als ge dan toch de moeite gaat doen om u te scheren, scheert dan ineens alles af, toch? Vandaar dus ook dat ik mijn voorkomen aanpas aan de seizoenen; in de koudere wintermaanden scheer ik mij niet en laat ik mijn wintervacht staan, in de warmere zomermaanden is het terug glad.

Maar ja, dan beslist ge om met de Phil Kevinfanclub een weekje naar Lissabon te gaan, en dan komen er natuurlijk de meest idiote voorstellen uit de bus. En ons probleem is dat we hier dan ook meestal op ingaan.

En een van die voorstellen was dat we onze snor zouden laten staan. Volgens mij zullen de Verantwoordelijke Gebouwen en ikzelf - noblesse oblige als Voorzitter - echter de enige twee van de Phil Kevinfanclub die ook een effectief een snor gaan hebben die week.


De Verantwoordelijk Internationale Betrekkingen zal waarschijnlijk als uitvlucht gebruiken dat hij dat niet kan maken "in mijn functie en met mijn werk", onze Sportief Directeur zal waarschijnlijk zeggen dat hij dat "maar niets vindt" en dus niet meedoet. 

Onze Ondervoorzitter is er volgens mij wel voor te vinden, maar fysiek is hij er niet toe in staat. En hij vond bovenal dat we hem veel te weinig tijd hadden gegeven om hieraan te beginnen. Een jaar zou hij minstens nodig hebben om wat dons te kunen kweken op zijn bovenlip. Hij heeft dan ook een redelijke babyface, het mag gezegd worden.

Om u van dit laatste een voorbeeld te geven: toen de Ondervoorzitter en ikzelf op het vliegtuig zaten voor onze vakantie richting Vietnam (en ineens ook Laos en Cambodja, als we er dan toch waren), bestelden we beiden een wijntje voor bij onze maaltijd. Vroegen ze aan onze Ondervoorzitter toch niet of hij al 18 jaar was. En hij was er toen toch al zeker 25!  

Onnodig te zeggen dat ik de hele vlucht tot in Vietnam heb zitten lachen.

Maar kom, donderdag is het zo ver en zitten we in Lissabon. Dan kunnen we doen en laten wat we willen. Daar kent toch niemand ons.


... maar dan mét snor.
*Ik ben toch benieuwd of onze Verantwoordelijke Internationale Betrekkingen en onze Sportief Directeur ons aangenaam gaan verrassen en alsnog bebaard ten tonele gaan verschijnen op de luchthaven...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten