vrijdag 16 oktober 2015

Pijn wat is da? Da's gewoon fijn met een P! - deel 4*

Eerst een duik in mijn verleden.

Toen onze Tristan nog een Tristanneke was hij aardig om te zien. Dat is algemeen geweten. Maar ik was vooral ook heel erg nieuwsgierig. Altijd met mijn neus op de eerste rij willen staan. Zo erg zelfs dat ik op tafel kroop om te kijken wat ons ma aan het uitvreten was in de keuken. Dan iets te fel naar voren leunde en natuurlijk ne goeie slag neer ging.

Heel het kot bij elkaar krijsen, op de schoot moeten genomen worden om getroost te worden en dan terug de wijde wereld ingelaten worden als mijn verdriet vergeten was.

Hey, maar wat zag ik daar? Mama was precies nog altijd bezig met iets heel interessants. Toch maar snel terug de tafel opkruipen om te kijken wat ze nu juist aan het doen was...

Bovenstaande gewoon maar om aan te geven dat ik nogal hardleers kan zijn en jullie dus ook al wel kunnen raden wat er hieronder gaat volgen... de test met de Carolina Reaper.

Carolina Reaper... Met een naam als dat weet ge op voorhand al dat het niet goed gaat komen. The Grim Reaper is Magere Hein aka Pietje de Dood (van adel, vandaar de kleine "d") aka de man met de zeis.

Waarom heb ik hier een slecht gevoel bij?

Deze keer ga ik alvast niet meer de fout maken om het experiment om 20h09 's avonds aan te vangen. En ik ga ook al meteen een glas met bakpoeder bij de hand houden. Ook een slokje olie vooraf om mijn darm en maag wat te beschermen zal wel geen kwaad kunnen zeker?

De woorden van de Ambtenaar indachtig "Tristan, als ge nu dieje straffere peper ook nog gaat eten, dan heeft de vorige gewoon niet genoeg pijn gedaaan!" zette ik met enige zin voor dramatiek The Natural Born DJ's op en nam ik hem in mijn mond en begon ik te kauwen...

Ja lap! Zelfde symptomen als bij de Scorpion, onmiddellijke punch in de mond, speeksel in overdrive en tranen in de ogen. Hier komt het ergste deel: het afslikken...

Ik voel de brand herkenbaar naar beneden glijden.

OK, that does it! Ik gooi de handdoek in de ring!

Ik heb geen goesting om hier weeral nen hele avond af te gaan zien. Waar is dat glas met bakpoeder?  Dat ik die brand hier eens snel ga blussen!

Brand geblust, tijd om na te genieten van de tintelingen in mijn mond. Want ja, ik moet het eerlijk bekennen, het mondgevoel bij al deze pepers is wel heel aangenaam. Tintelingen die cyclisch doorheen uwe mond gaan en op verschillende plaatsjes brand stichten om dan spontaan naar een andere plaats in uw mond te migreren. Als ze dieje peper nu eens zo zouden maken, dat hij uwe mond in brand zet maar niet uw darmen!

Soit, dat zal voor een volgende keer zijn zeker?

*Pfiew, de laatste!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten