dinsdag 8 september 2015

Zo oud als Christus toen hij stierf*

Zoals jullie ongetwijfeld nog herinneren en al lang met stip in jullie agenda hebben genoteerd, ben ik jarig op dezelfde dag als Fidel Castro.

Ook al is hij al enkele weken gepasseerd, toch wil ik dit verhaaltje nog eventjes met jullie delen.

Want dit jaar was voor mij wel een redelijk bijzondere verjaardag. Het deed mij namelijk terugdenken aan de eerste verjaardag van mijn vader die ik mij herinner.

Sterker zelfs, de dag in kwestie is ook de dag met de eerste woorden van mijn vader die ik mij volledig bewust kan herinneren, in context en alles. En deze wijze woorden zijn dus ook ineens de titel van deze post.

Ik ga het verhaal nog wat sterker maken zelfs, want ik herinner mij dat de dag in kwestie een zondag was, en dat het toen mooi weer was.

En ja, ik heb dat zojuist opgezocht om te kijken of het allemaal wel klopte met mijn herinnering.

Het feit dat het een zondag was, weet ik omdat ik die dag naar de mis mocht moest gaan. Het mooie weer herinner ik mij omdat ik in de kerk zat terwijl het buiten zo'n schoon weer was. Maar ook omdat we 's zondags bij bomma altijd met de familie samenkwamen voor koffie en taart.

Terwijl papa in de keuken aan het rommelen was, kwam mijn oudste nicht hem proficiat wensen en vroeg ze en passant ook hou oud hij nu was geworden.

"Zo oud als Christus toen hij stierf" was zijn antwoord.

Gek toch hoe zo een zinnetje zo'n indruk op mij heeft nagelaten, als ware het de moord op Kennedy.

Als ik terug tel, moest ik op het moment van de feiten nog 7 jaar worden.

26 jaar later ben ik dus even oud.

*33 jaar dus

Geen opmerkingen:

Een reactie posten