Eigenlijk wilde ik deze eerste van 4 posts in mijn Vilvoorde, waar experimenteren fun is! reeks onderbrengen. Echter, ik heb mij twijfels over het "fun" gehalte van dit experiment. Ik vermoed dat jullie er zeker jullie plezier aan zullen beleven, of ondergetekende het ook gaat hebben... ik vrees ervoor.
Het toeval wil dat ik sinds vorige vrijdag een zeer goede inleiding kan verzinnen voor deze post.
Sinds begin dit jaar ben ik van werk veranderd en heb ik terug personeelsfeestjes die de moeite waard zijn om naartoe te gaan. Zeker een feestje dat in een bepaald thema was. De jaren 90 was het dit jaar. Voor mijn vrouwelijke collega's was de keuze zeer snel gemaakt: ze zouden als Spice Girls gaan.
En laat deze post nu net over iets pikant gaan.
Helaas mijn waarde leden van de Phil Kevinfanclub, jullie Voorzitter gaat nog steeds vrijgezellig door het leven, het is dus niet pikant op dat gebied. Niets waar een bedrijfsfeestje verandering in kan brengen blijkbaar.
Ik vind dit zelf ook wel zeer spijtig.
Maar dus wel pikant in de betekenis van kruiden. Pepertjes meer bepaald.
Deechtgenoot vriend (ze leven in zonde samen) van mijn collega Scary Spice is namelijk een fervent pepertjeskweker. Fervent, zoals in: sinds dit jaar. Vermits ik zelf ook een pepertjesstruik had staan, besloot ik Kopernek een pleziertje te doen en hem er een handvol te geven. Ik had er toch meer dan voldoende voor mezelf, het is nu ook niet alsof ik dat elke dag zo uit het vuistje zit te eten.
Blijkbaar wist hij mijn geste wel te appreciëren en besloot hij mijn vrijgevigheid te beantwoorden met veel meer vrijgevigheid. Ik vrees zelfs iéts te veel vrijgevigheid.
Voor de niet kenners onder jullie, dit zijn dus pepertjes. Zelf kon ik er maar eentje zo thuisbrengen en dat was de meest linkse op de foto. Een zogenaamde Scotch Bonnet. Daarnaast is het een Trinidad Scorpion en nog iets en dat kleine rode bolletje is een Carolina Reaper.
Deze zaken zijn de reden waarom ik sinds kort niet meer in mijn keuken durf te komen.
Waarom? Wel, laat het mij zo stellen: er bestaat zoiets als een Scovilleschaal, die bepaald hoe pikant iets is. En die schaal loop van 0 tot 16.000.000.
Om jullie een beetje een idee te geven: tabasco heeft een waarde tussen de 600 en de 800.
Nu, de Scotch Bonnet zit tussen de 100.000 en de 350.000. De Trinidad Scorpion nog ergens iets rond de - hou u vast - 2 miljoen.
En om het allemaal nog wat af te toppen: de Carolina Reaper kan tot 2,2 miljoen gaan.
Begrijpen jullie nu waarom ik de laatste dagen zo'n schrik heb in de keuken?
Om even terug te komen op mijn inleiding: de volgende stap is nu om ze allemaal eens te proeven. Vandaar dus mijn - waarschijnlijk zeer gegronde - twijfels over het "fun" gedeelte van het experiment.
Ik kijk er al naar uit...
*Sammy Tanghe
Het toeval wil dat ik sinds vorige vrijdag een zeer goede inleiding kan verzinnen voor deze post.
Sinds begin dit jaar ben ik van werk veranderd en heb ik terug personeelsfeestjes die de moeite waard zijn om naartoe te gaan. Zeker een feestje dat in een bepaald thema was. De jaren 90 was het dit jaar. Voor mijn vrouwelijke collega's was de keuze zeer snel gemaakt: ze zouden als Spice Girls gaan.
En laat deze post nu net over iets pikant gaan.
Helaas mijn waarde leden van de Phil Kevinfanclub, jullie Voorzitter gaat nog steeds vrijgezellig door het leven, het is dus niet pikant op dat gebied. Niets waar een bedrijfsfeestje verandering in kan brengen blijkbaar.
Ik vind dit zelf ook wel zeer spijtig.
Maar dus wel pikant in de betekenis van kruiden. Pepertjes meer bepaald.
De
Blijkbaar wist hij mijn geste wel te appreciëren en besloot hij mijn vrijgevigheid te beantwoorden met veel meer vrijgevigheid. Ik vrees zelfs iéts te veel vrijgevigheid.
 |
| Véél te veel vrijgevigheid |
Deze zaken zijn de reden waarom ik sinds kort niet meer in mijn keuken durf te komen.
Waarom? Wel, laat het mij zo stellen: er bestaat zoiets als een Scovilleschaal, die bepaald hoe pikant iets is. En die schaal loop van 0 tot 16.000.000.
Om jullie een beetje een idee te geven: tabasco heeft een waarde tussen de 600 en de 800.
Nu, de Scotch Bonnet zit tussen de 100.000 en de 350.000. De Trinidad Scorpion nog ergens iets rond de - hou u vast - 2 miljoen.
En om het allemaal nog wat af te toppen: de Carolina Reaper kan tot 2,2 miljoen gaan.
Begrijpen jullie nu waarom ik de laatste dagen zo'n schrik heb in de keuken?
Om even terug te komen op mijn inleiding: de volgende stap is nu om ze allemaal eens te proeven. Vandaar dus mijn - waarschijnlijk zeer gegronde - twijfels over het "fun" gedeelte van het experiment.
Ik kijk er al naar uit...
*Sammy Tanghe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten